Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Πουλάκης, Δ."
-
Όρνιθα γαμπρός, κουρούνα νύφη
Πουλάκης, Δ. (1910)Ότι είναι ο εις είναι και ο άλλος, και ου δυο πρόστυχοι -
Όσο ο νους μου στο χωράφι, τόσο δα να βρω τα βόδια
Πουλάκης, Δ.Λέγεται για κείνους που λησμονούν πολύ εύκολα -
Όσσι πολύ διαλέγουν στο ξεδιαλεμό 'πομένουν
Πουλάκης, Δ. (1893)Ότι δεν πρέπει να διαλέγη κανείς πολύ τη νύφη -
Πάει (ή τον στέλνουν) για ψιλό φιδέ
Πουλάκης, Δ.Εις δουλειά πάει χωρίς να υπάρχη δουλειά, μόνον για να τον παιδεύουνε (αν είνε υπηρέτης) -
Πάρ' τ αυτά μου συχαρίκια
Πουλάκης, Δ. (1924)Πήγαινε δεν σε χρειάζομαι πιά ή δεν είναι κανένα μεγάλο για να 'ρθης να μου τα πεις. -
Πάρε με και ρίξε με στου χειρότερού μου εδικού
Πουλάκης, Δ.Ο συγγενής πάντα αγαπά τον συγγενή περισσότερον από τους ξένους -
Παίρνει νερό και βρέχεται
Πουλάκης, Δ.Ερμηνεία: θυμώνει πολύ. Η φράση φανετώνει το μεγαλήτερο θυμό που μπορεί να γίνει -
Παίρνω από το μόδι σπυρί
Πουλάκης, Δ. (1893)Εκεί που αξίζει πολύ ένα πράμα παίρνω λίγο, το πουλώ φτηνα -
Παινέσαμε το χοίρο μας και 'βγήκε χαλαζάρις
Πουλάκης, Δ. (1910) -
Παινέσαμε το χοίρο μας κι' εβγήκε χαλαζάρις
Πουλάκης, Δ. (1893) -
Παράς στο πουγγί, ψάρια στο βουνί
Πουλάκης, Δ.