Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυρμιζάκη, Αγλαΐα"
-
Το βερεσέ κρασί δύο φορές μεθεί
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Το διπλό κρασί κι οι διπλές ραβδές ζαράρι δεν κάνουνε
Κυρμιζάκη, ΑγλαΐαΚατά το “ο βρεγμένος βροχή δε φοβάται” -
Το ήμερο αρνί τρώει πολλώ μανάδω γάλα, τ' άγριο καμιάς
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Το κακό αντρίτσι, όλο γρίτζι
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930)Λέγεται για τον ανίκανο για μια εργασία, για κείνον που ολοένα μουρμουρίζει -
Το μη θάψης μην απελπίζης
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα -
Το μήλο θα πέση στην μηλιά από κάτω
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Το μυριστικό απίδι την τιμή που έχει δίδει
Κυρμιζάκη, ΑγλαΐαΜε την έννοιαν πως τα προτερήματα πάντοτε φαίνονται -
Το πρώΐμο σπαρμένο είναι και πρόθυμο
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Τό βερεσέ κρασί δυό φορές μεθεί
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Τονέ κλειδώνει η πόρτα μου, τονε σφαλλά η αυλή μου, για γάϊδαρο τον έχω γω τον κακοθελητή μου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Του διακονιάρη δος ψωμί και δρόμο μην του δείξης
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για κείνους που αρκούνται στα λίγα, φτάνει να μην παραδουλέψουν -
Του ζηλιάρη είναι γραμμένο, άναι το σκότι του πρισμένο
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Του Θεού η εζημιά, ποτές ζημιά δεν είναι
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Του ξηλιάρη είναι γραμμένο, νάναι το σκότι του πρισμένο
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930)