Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 25-44 από 417
-
Απ' τ' ολότελα καλ' είν' κι η Παναγιώταινα
(1953)Το ολίγον είναι πάντοτε προτιμότερον από το μηδέν -
Απ' τα δίκια παίρν' ο διάλος τα μισά, απ' τ' άδικα κι' αυτόν κι' αυτά
(1953)Τα άδικα κέρδη δεν παραμένουν επί πολύ, αλλά συμπαρασύρουν εις την καταστροφή και τον αδίκως αποκτήσαντα αυτά -
Απ' τον Πρόκο προκοπή κι' από το Ρίζο ρίζα
(1953)Μερικά τέκνα, ενώ φαίνονται καλά, ουδόλως ανταποκρίνονται εις τας υποχρεώσεις των προς τους γονείς των -
Απ΄ το στόμα σου και στου Θεόυ τ' αυτί
(1953)Είναι ευχή, ήτις ταχέως πρέπει να εκπληρωθή, του ευχόμένου εισακουομένου υπό του Θεού -
Από βασιλικιά βρύσ' νερό μη πίν'ς
(1953)Οι ισχυροί την παραμικράν αφορμήν ζητούν δια να είπουν ότι καταπατούνται τα δικαιώματά τωνκαι ν' αρχίσουν να καταδιώκουν τους αδυνάτους. Ιδίως δεν πρέπει να πειράζωμεν δημόσια είδη, γιατί θα βρούμε τον μπελιά μας -
Από μολωχτό ποτάμ' να φοβάσαι
(1953)Ο κρυψίνους άνθρωπος και ο πονηρός είναι πολλάκις πολύ επίφοβος -
Από πορδή σ' αγγόνι, γειά σου ξάδερφε
(1953)Μερικοί θεωρούνται και λέγονται συγγενείς, ενώ η συγγενική των σχέσις είναι πολύ απομεμακρυσμένη -
Από σπυρί σπυρί φασούλι γιομίζει το σακκούλι
(1953)Η αποταμίευσις δεν συντελείται δια μιάς, αλλά βαθμηδόν και κατ' ολίγον -
Από χίλιες καργές καρύδια
(1953)Η συνεννόησις είναι δύσκολος μεταξύ ανθρώπων πολλών και διαφόρου χαρακτήρος -
Απόμ'νε σαν η Σούλτω με την οκνά
(1953)Ενώ κάποτε όλα είναι έτοιμα διά τι ευχάριστον γεγονός, αίφνης όλως απροσδοκήτως και παρ' ελπίδα συμβαίνει κάτι και ματαιώνει την υπόθεσιν -
Ας με λένε Βοϊβοντίνα κι' ας πεθαίν' από τημ πείνα
(1953)Οι τιμητικοί τίτλοι και τα εγκώμια δεν ωφελούν τον πτωχαλάζονα άνθρωπον, τον μη έχοντα και αυτόν τον επιούσιον άρτον -
Ας πιη ψια ξίδ'
(1953)Όταν ένας είναι θυμωμένος και δυσαρεστημένος άνευ λόγου, του λέγομεν την ανωτέρω φράσιν, ειρωνευόμενοι αυτόν -
Αυτό τούρκεψε
(1953)Αυτό εκυριεύθη και κατεκτήθη υπ' άλλου. Αλλά η φράσις: "Αυτή η γυναίκα τούρκεψε", σημαίνει ότι ητιμάσθη υπό των Τουρκων -
Αφορμή του λύκου χαρά του πιστικού
(1953)Ερμηνεία: Οι πονηροί επωφελούνται μιας συγχύσεως δικαιολογημένης, διά να σφετερισθούν δολίως ξένα πράγματα -
Βαφτίζω και μυρώνω, θέλει ζήση, θέλ' μη ζήσ'
(1953)Λέγεται όταν τις εκτελή μίαν εργασίαν κατά καθήκον μεν αλλά αδιαφόρως, διότι η εκ του αποτελέσματος αυτή ωφέλεια είναι αμφίβολος -
Βήκε η πομπή στο δρόμο και γελάει τον κόσμον όλο
(1953)Ο αξιοκατάκριτος και ο ένοχος δεν έχει το δικαιωμα να σατιρίζη και να κακολογή ανθρώπους ηθικούς και φρονίμους