Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κωνσταντινίδης, Ν."
-
Μακρυγιά μαλλιά κι κουντή γνώσ'
Κωνσταντινίδης, Ν. (1892) -
Με τα λόγια των ψ'χή τ' τ' παίρειν
Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)Ερμηνεία: Τόσον καταθέλγει και ευχαριστεί τον έτερον ούτε οιανδήποτε θέλησίν του τω επιβάλλει -
Με την τρίχα, τον σφάζ'
Κωνσταντινίδης, Ν. (1919)Περί τον επιτηδειοτάτου όστις δια του λόγου μόνον επιτυγχάνει πράγματα δυστυχώτατα και δια άλλων χρημάτων κ' μόχθων μόνον καταρθούμενα -
Με το κόσκινο νερό και με το πλαστήρ' καρύδια
Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)Ερμηνεία: Πλαστήρι = Τράπεζα εφής πλάθουσι -
Μη λες τον τόπο που θα χέσης και τον ευρίσκεις χεσμένον
Κωνσταντινίδης, Ν. (1890) -
Ό,π κι' αν πας τα νύχιασ' θα φας
Κωνσταντινίδης, Ν. (1892) -
Όντας κλέφτνε μη κλέφτς κι όντας διαλαλούνε μη φοβάσαι
Κωνσταντινίδης, Ν. (1890) -
Οντάς κλέφτνι μηγ κλέφτς, κι οντάς δγιαλαλούνι μη φουβάσι
Κωνσταντινίδης, Ν. (1892) -
Ούτε μέλ΄ έφαγαα ούτε με μέλλ΄
Κωνσταντινίδης, Ν. (1890) -
Πού πού σι, σύ, 'πού πού μι γώ!
Κωνσταντινίδης, Ν. (1892) -
Τ' αυγά δεν τ' αλωνίζνε τα τηγανίζνε
Κωνσταντινίδης, Ν. (1890) -
Τα γραμμένα άγραφα δε γίνονται
Κωνσταντινίδης, Ν. (1890) -
Τα θκάμας στ' αυτιά μας τα ξένα στην ποδιά μας
Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)Ερμηνεία: Τα μεν σφάλματά μας, τα ρίπτομεν επί την ωμήν μας και άνευ κατόπτρου δεν δυνάμεθα να τα ίδωμεν. Τα δε πταίσματα των άλλων εις την ποδιά μας και εν δεδομένη στιγμή παρατηρούμεν αυτά και τα εξετάζομεν αυστηρότερον -
Τα μάτια που δεν βλέπονται λήγορα λησμονιούνται
Κωνσταντινίδης, Ν. (1890) -
Το κεφάλι μ' το ορίζω και πως θέλω το γυρίζω
Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)Ερμηνεία: Δια τους επί αντεξουσιάτη τι καυχωμένους και επιτρέποντας την ανάμιξιν εις τας υποθέσεις των -
Τον άφκαν στα κρύα του λουτρού
Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)