Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καψάλης, Γεράσιμος"
-
Ούλοι τρών' στπυ Γιάννη τη χαρά
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των ανοήτων ους εκμεταλλεύονται πάντες -
Ούτι του διαούλου να διής, ούτι κιρί ν' ανάψ'ς
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Την φράσιν λέγει ο απροσδόκητως και αδίκως υπό τίνος ενοχλουμένος -
Πασάς γυναίκα
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Λακωνία. Περί της ωραίας και ίδια μεγαλοπρεπούς την παράστασιν γυναικός -
Παστρικιά Θοδώρα μι του τσαρούχι μέσ' την πίτα
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των ρυπαρών και ανεπιτηδείων -
Πήραν του Γιούφτου να τουν κάμουν βασιλιά κι αυτός τα κάρβουνά τ΄ κύτταζι
Καψάλης, Γεράσιμος (1918) -
Πιρνώ απ' τη κουπριά, πατώ την κουπριά, παίρνω του λουλούδ' κι φεύγου
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Την φράσιν λέγει ο ψεγόμενος ότι έλαβε σύζυγον εξ' ασήμου οικογενείας -
Πότ' αρχόντηνις, κυρά μ'; -Τώρα, τώρα γλήγουρα
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί οψιπλούτου υπερηφανευομένης -
Πότ' ου Γιάννης άχιστους, κι τώρα τσαρλισμένους
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των αείποτε ρυπαρών -
Που μένα τουν Αλή σι σένα τουν Καραλή ου γάϊδαρους που μ' έδουσις νέ λαλεί π' λαλεί. Για σαράντα πέντι, για διαβόλους σι παίρνει.
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Σι σένα = Είς σε., νέ = ούτε