Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κουκουλές, Φαίδων"
-
Εκαβαλλίκεψε το ντορή
Κουκουλές, Φαίδων (1924)Είναι μεθυσμένος – (ντορής, με την έννοιαν του μαύρος οίνος) -
Εμ' κερατωμένος, εμ' δαρμένος
Κουκουλές, Φαίδων (1948) -
Εξωτερικά (τα)ή ξωτερικά τα φαντάσματα <θαρρείς πως δεν υπάρχοντε ακόμη εξωτερικά;
Κουκουλές, Φαίδων (1920) -
Επήρε τ' αποχυλωμένα του (κι' έφυγε)
Κουκουλές, Φαίδων (1927)Έφυγε όπως όπως, παίρνοντας τα βρεμένα ρούχα. Όπως οι γυναίκες, αίτινες συλλέγουσι τα προς πλύσιν ρούχα και επανέρχονται από τον ποταμόν εις το χωριόν -
Επύρωσε το σίδερο
Κουκουλές, Φαίδων (1924) -
Ετούτος ο ανήφορος κατήφορο θα φέρη
Κουκουλές, ΦαίδωνΠρος δήλωσιν ότι μετά τας δυσκόλους περιστάσεις δύναται να έλθωσι και καλύτεροι καροί. Εις την αφήγησιν Στ. Σαχλίκη )στιχ. 73) αναφέρεται ο στίχος: Και τα μεγάλα ανήφορα κατήφορα με φέραν, ο στίχος ούτος αποτελεί παροιμίαν ... -
Ευδαίμων ο μη δεθείς
Κουκουλές, Φαίδων (1954) -
Ευτή γυρίζει σαν την καλαμίστρα
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Επί γυναικός η οποία γυρίζει από θύρας εις θύρας -
Ζεστάθηκε το σίδερο
Κουκουλές, Φαίδων (1924) -
Η αυγή θα μας το δείξη τίνος μάννα θε να λείψη
Κουκουλές, Φαίδων (1920) -
Η ζωή του κρέμεται από μια μπαμπακερή κλωστή
Κουκουλές, Φαίδων -
Η Κελεφήνα δεν κατεβάζει κάθε μέρα κούτσουρα
Κουκουλές, Φαίδων (1923)Ερμηνεία : Η παροιμία φέρεται προς δήλωση ότι πρέπει τις να επωφελήται των ευκαιριών, διότι αυταί δεν παρουσιάζονται συχνά -
Η κουρούνα τα πουλλιά της ομορφότερα τα λέει
Κουκουλές, Φαίδων (1948)Ότι έκαστος τα ίδια, καιτοι μειονεκτουντα, θεωρεί των αλλοτρίων υπέρτερα