Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κουκουλές, Φαίδων"
-
Είναι όλοι το πι και φι
Κουκουλές, Φαίδων (1930) -
Είναι σβάρνα στο μεθύσι
Κουκουλές, Φαίδων (1924)Ήτοι βαδίζουν φέρεται τήδε κακείστ', ως ο επί της σβάρνας ιστάμενος -
Είναι στα εικοσιτέσσερα
Κουκουλές, Φαίδων (1924)Επί του μετά πότον εν ευθυμία διατελούντος (από τα 24 γράμματα του αλφαβήτου. Σήλ. Είναι στο άκρον άωτον της μέθης) -
Είναι του καλού καιρού
Κουκουλές, Φαίδων (1924)Ερμηνεία: Επί του κραιπαλώντος (δηλ. είναι εν ευθυμία καλων ημερών) -
Είναι τρία κουτάκια σπίρτα μια δεκάρα
Κουκουλές, Φαίδων (1924)Δια το κενόν του νου του μεθυσθέντος -
Είναι φηλί κλειδί
Κουκουλές, ΦαίδωνΠερί δυο προσώπων φιλικώτατα προς άλληλα διακειμένων και συμφωνούντων -
Είσαι, είσαι, μα παίρνεις μιά τσαι πας πόδι
Κουκουλές, Φαίδων (1920)Εκπίπτεις της κοινωνικής και εξεχούσης θέσεως, ην κατείχες -
Εκ της πληρεστάτης εις τήν κενωτέραν
Κουκουλές, Φαίδων (1948)Ερμηνεία: Επί του αφθόνως παρέχοντος τους δεομένους -
Εκαβαλλίκεψε το ντορή
Κουκουλές, Φαίδων (1924)Είναι μεθυσμένος – (ντορής, με την έννοιαν του μαύρος οίνος) -
Εμ' κερατωμένος, εμ' δαρμένος
Κουκουλές, Φαίδων (1948) -
Εξωτερικά (τα)ή ξωτερικά τα φαντάσματα <θαρρείς πως δεν υπάρχοντε ακόμη εξωτερικά;
Κουκουλές, Φαίδων (1920)