Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 1190-1209 από 3150
-
Κάποιος ήσφαξε dη νύχτα τσοί εροdόβουδοι κι εδουλία την ημέρα τα δαμάλια
(1931)Εδουλία (φοβότανε) -
Κάπου μέδες, κάπου σέδα
(1963)Λέγεται επί λησμοσύνης. Π.χ. “Άλλοτες είμεστα φιλενάδες εδά, που λέ' ο λόος. Τώρα! Κάπου μέδες, κάπου σέδα”. -
Κάπου μέδες, κάπου σέδα, κάπουν εdαμώθημα
(1963)Λέγεται όταν βιάζεται κανείς και κάνει σχέδια στηριζόμενος σε κάτι που δεν είναι βέβαιο που είναι πρόωρο. -
Κάρκα ένα, κάρκα δυό
(1963) -
Κάτσε καλά κατούρησε, κι α δε θωρής, θωρούσι σε
(1963)Λέγεται και κυριολεκτικώς, δηλαδή όσο κι αν προφυλαχθής, όταν κάνης το νερό σου στο ύπαιθρο, πάντα θα βρεθή κάποιος να σε δη -
Κάτσε κώλο κάνε ρόκκα και χοdρό (ή όργο) κι' ό,τι κι αν είναι
(1963)Λέγεται όταν πέρνουμε απόφαση να κάμωμε κάτι, έστω και όχι τέλειο -
Καθ' αγίου κι η μνήμη dου
(1963)Παραδείγματος χάρη: Δε με ευκολύνεις τώρα πόχω τόσην ανάgη, μα δε σε κόφτει, καθ΄ =κάθα=κάθε, δε σε κόφτει=δε σε μέλει -
Καθά εις κι' ο πόνος του
(1963)Δηλαδή ο καθένας ασχολείται, μιλεί, για ό,τι προσωπικώς τον ενδιαφέρει -
Καθαένας τάχει dουραδάκι απίσω dου και δε σώνει να ΄υρίση να τα δη και λέει ΄ιά τον αλλο
(1963)Αντίστοιχη προς το “έκαστος δύο πήρας φέρει” -
και καλά, πώς θά πά' ένας να πνϊή, πρέπει να πνϊούμεν όλοι;
(1963)Δηλαδή, δεν πρέπει να μιμείται ο ένας τον άλλον -
Και με τα χίλια βάσανα πάλι η ζωή γλυκειά 'ναι κι όποιος το θάνατο ζητά πρέπει τρελλός για να 'ναι
(1963)Λέγεται και μόνο ο πρώτος στίχος