Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ."
-
Μέτρα κεφαλές και σύγκρουζε μπερέτες
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Μη μαλώνετε σαν τα λιμασμένα προγόνια
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Μικρό μικρό τ' αλώνι μας νάναι μοναχικό μας
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Μόνο η' κακία σ' απόμεινε
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Μούδε στον ήλιο μούδε στον αέρα με θές
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Μουδέ γλυκύς και φάσι σε, πρικύς και ρίξουσι σε
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Μουρά να δώσης και σκατούλα να πλακώσης
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ.Η απάντηση εκείνου προς ον κατώτερος και μη οικείος απευθύνεται με το “μικρό” -
Μπαμπούλα (η): Φάντασμα (παιδική λέξη)
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Νταμπασίνα = (αρσ. Ντάμπασης (όντα-ομπάς = αξιωματών Μενιτσάρων) σύζυγος του Ντα μπάση.
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Ο γέρος κι' αν αντρεύγεται στο ρίζωμα κοντεύγεται
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919)Δηλαδή αποκάνει, υστερεί -
Ο γιος προς τον πατέρα: Αφέντη από που θες να σε γκρεμίσω; Από κενα που θα σε γκρεμίσουνε τα παιδιά σου
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919)Αφέντης = πατέρας -
Ο διάολος σα δεν έχει δουλειά, καμπανίζει τ' αρχίδια του
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Ο δικός μπορεί να πη μα νακούση δε μπορεί
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Ο δικός μπορεί να πη, μα ν' ακούση δε μπορεί
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Ο Θεός δεν είναι Αρβανίτης
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ.