Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυρμιζάκη, Αγλαΐα"
-
Και το καλό παιδί θέλει το δικό του και το κακό παιδί θέλει το δικό του
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Και το καλό παιδί θέλει το δικό του και το κακό παιδί θέλει το δικό του
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα -
Και του δράκου τη ρίζα να 'η
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για κείνους που είναι αδύνατον να μη λυγίσουν σε μια δύναμιμεγαλύτερη όσο κι αν είναι δυνατοί. Δράκος = φανταστικός γίγας της νεοελληνικής μυθολογίας -
Κακός τζαγκάρης κουρκουνά, κακός ζευγάς φωνιάζει κακή συγκόφτρα του παννιού κλαίει κι αναστενάζει
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για τον ανίκανο για μια εργασία, για κείνον που ολοένα μουρμουρίζει -
Κακός τσαγκάρης κουρκουνά κακός ζευγάς φωνάζει, κακή συγκόφτρα του πανιού κλαίει κι' αναστενάζει
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Κανακίζω τον καλό μου και ταράσσει το μυαλό μου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938) -
Κατά που ήταν η τσικάλα, ήτανε και η κουτάλα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Κατά πυ ήταν η τσικάλα, ήτανε και η κουτάλα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Κερά, που διακονίζεσαι, έχεις αλεύρι και πουλής
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα -
Κι αν καλοβόσκω χουμά πίνω κι' αν κακοβόσκω χουμά πίνω, ας κακοβόσκω κι' ας τόνε πίνω
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Κι ο μεγάλος γάμος κούρταλα θέλει, κι ο μικρός γάμος τα κούρταλά του θέλει
Κυρμιζάκη, ΑγλαΐαΜικρός και μεγάλος -
Κι' αν καλοβόσκω χουμά πίνω κι' αν κακοβόσκω χουμά πίνω, ας κακοβόσκω κι' ας τόνε πίνω
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Κοντό γαϊδούρι πάντα πουλάρι
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Κουλλούρι μου που μέλλεσαι και που σε μελετούνε και που σε κατακόβγουνε και που θα σε γευτούνε;
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Κουλλούρι που δε σου μέλλεται, μην τ'αποκαμαρώνης
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Κυριακής βαϊλίσματα, Δευτέρας κοπανίσματα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για να δείξουν τη δύναμι της συνήθειας -
Κωπελλιές σαν παντρευτήτε, ψηγημένα περπατείτε μαραμένα, ψηγημένα σαν τα χόρτα τα βρασμένα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930)