Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυρμιζάκη, Αγλαΐα"
-
Άραγε ξανακούστηκε χοίρου τριχιά μετάξι; και του κακαναθρεμένου το παιδί νάχη αθρωπιά και τάξη;
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Άφης τα περαζούμενα και μην τα λογαριάζης κείνα που κατεβαίνουνε εκείνα σκούλλος βράζει
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938) -
Άφης το μύλο κι ας βροντά και το νερό κι ας τρέχει άφης τονε και τον άτιμο μα διάφορο δεν έχει
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Άφησ' το μύλο κι ας βροντά και το νερό κι ας τρέχει, άφησ' τον(ε) και τον άτιμο μα διάφορο δεν έχει
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Αλλάζεις μέρος, αλλάζεις τύχη
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Αλλού τόνειρο, αλλού το θάμα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Αν αγοραζόνταν ο θάνατος σαν όλα με το μάλλι ήθελε είναι τσι φτωχούς μιαν αδικία μεγάλη
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930)Μάλλια = χρήμα. Γεράνι -
Αν αγοραζόνταν ο θάνατος σαν όλα με το μάλλι ήθελε είναι τσι φτωχούς μιαν αδικία μεγάλη
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Ανάθεμα που βρη καιρό κι' άλλον καιρό αντιμένει γιατ' ο καιρός τα πράματα πολλώ λογιώ τα φέρνει
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Αναγυριστικά μιλώ, κι αν έχης νού το γροίκα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα -
Ανέ πλουτίση και κανείς θαμπώνεται τό φώς του και δε θωρεί τον άθρωπο άν είναι κι' αδελφός του
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Αντρούς χαϊδέματα, μάννας μαλώματα
Κυρμιζάκη, ΑγλαΐαΤη λένε για να δείξουν πως η μητρική αγάπη ξεπερνά κάθε άλλη -
Απίδια με περικαλούν κι αχλάδια θε να φάω αγάδες κι αγαδόπουλα και σένα θε να πάρω;
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930)Απίδια – αχλάδια. Σέλινο -
Απίδια με περικαλούν κι΄αχλάδια θε να φάω αγάδες κι΄αγαδόπουλα και σενα θε να πάρω;
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Από καλή νοικοκερά άκουσα ένα λόγο πρωΐ πρωΐ σα σηκωθής να χαύγεσαι ντελόγκος
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Από μικρό χαλίκι τοίχος δε χαλά
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Από την κεφαλή μου πέρασε και τρίχα μη μου γγίξης
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για το λεπτότατο ζήτημα της ηθικής, οτι πρέπει καθένας να είναι προσεκτικός στις σχέσεις του με τους άλλους