Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μανούσος, Αντώνιος"
-
Τον αράπη θα λευκάνης, ςτον αγέρα σπίτη φκιάνεις
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον αράπην εσύ ασπρίζεις! Τον νεκρόνε γαργαλίζεις
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον βλέπω 'ς τα καλά καθούμενα
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον γείτονά σου ευχή σου μα πλιό την τεντζερή σου
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον έκαμε απ' άσπρου
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον έπιασα στα πράσα
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον έσειρα όσα σερνει η σκούπα
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον έστρωσα 'ς το ξύλο
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον έσφαξε η πείνα
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον έχω εις το σβέρκο μου
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον ευγενή εφώναξαν κι ο έχων απεκρίθη
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον κακό τον σέμπρο μονοχρονιάς τον βγάνεις, μα τον κακό το γείτονα δεν δύνασε τον βγάλης
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον κακό του τον καιρό και τον ασβολομένο
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον καταφέρνω
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
τον μπακάλη τηράει και τον σιμιντσή πλερώνει
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον ξένον έχεις σπίτι σου, για μάρτυρα τον έχεις
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον ξέπλυνα καλά
Μανούσος, Αντώνιος (1880)Φράσις ήγουν του ταις έβρεξα όπως έπρεπε, με το ξύλο ή με τον λόγο τον εστέλισα