Το σκατοπούλι

Παίρν'νι έν αυγό κι του βάν' νι ς τν αμασκάλ' τς σαράντα μέρις. Απού κείν ταυγό βγαίν' ένα πλί μι δυό κιφάλια. Αυτό του πλί του στέλν' η κυρά τ να πάρ τ δρουσιά απο του σπίτ ινού, να μη δρουσίζιτι. Αλλά του φουρτών'νι για να μημ παρ τ δρουσιά βγαίν'νι άμα ταικούσνι κι του σκατουφουρτών'νι κι λέν : σκατά, σκ'λόσκατα κι γμαρουγκαβαλίνις να πάς τς κυράς σ! Αυτό είνι του σκατουπούλ'. Κατα την διήγησιν της Αικατερίνης Σταυροπούλου αλλά και παρα της μαμμής μου έχω ακούση και πολύ ζωηρά ενθυμούμαι για το σκατοπούλι. Υπάρχουν δε και μικρά τινα πουλάκια κιτρινωπά σκατοπούλια ονομαζόμενα, των οποίον η μαμμή μου μου έχει εμβάλει, όταν ακούω το σκατοπούλι. (Φουρτών=φορτώνουνε, βγαίν'νι = βγαίνουν, ταικούσνι= τ' ακούσουν, γμαρουγκαβαλίνις= κόπρον όνου)