Γιατί μαλώνουν ο σκύλος με την γάτα

Μια φορά και ένα καιρό, ένας σκύλος και μια γάτα, που ήταν ‘ςτο ίδιο σπίτι έκαναν συνθήκη, να τρώη ο σκύλος τα κόκκαλα από το κρέας και η γάτα από τα ψάρια. Κάμποσο ακιρό έτσι γινότανε, κ’ήταν αγαπημε΄νοι και ευχαριστημένοι, για τη συνθήκη που έκανα. Σαν ήρθε η Λαμπρή ο αφέντης τους ψώνιζε όλο κρέας, καλοπέρναγε ο σκύλος με τα κόκκαλα, μα η γάτα κόντευε να σκάση από το κακό της που δεν έβλεπε καθόλου ψάρι ‘ςτο σπίτι. Πήγε κοντά ‘ςτο σκυλί που είχε μπρός του ένα μεγάλο σωρό κόκκαλα από κρέας, και γέμιζε την κοιλιά του, και το παρακάλεσε να την αφήση να πάρη ένα μεζέ, μου, μου, μου, της έκανε ο σκύλος και της θύμιζε τη συνθήκη, που είχαν κάνη οι δυό τοιυς. Η κακομοίρα η γάτα σαν της θύμιζε τη συνθήκη, τραυειώτανε, και έκανε υπομονή μήπως ο αφέντης τους βαρεθή το κρέας και πάρει ψάρια, και φάη και κείνη που τόσαις μέραις τώρα έτρωγε ξερό ψωμί, του κάκου όμως, ο αφέντης όλο κρέας ψώνιζε, η γάτα πάλι όποτε έβλεπε το σκύλο να τρώη τα κόκκαλα, όλο πήγαινε κοντά του και του γύρευε μεζέ, μα εκείνος όλο της θύμιζε τη συνθήκη, μια, δυο, τρείς, πέντε δέκα, αυτή η δουλειά, απελπίστηκε η γάτα και αρχίζει κχ,κχ,κχ και σκίζει με τα νύχια της την συνθήκη, αρπάζει από το σκύλο δύο κόκκαλα, και πετειέται ‘ςτα κρεμίδια. Από τότε πια σκύλος και γάτα δε μόνιασαν, αν τύχη και ιδή γάτα το σκύλο να τρώη κόκκαλα, και πάει κοντά του μου, αύ, μου,αύ της κάνει ο σκύλος και της θυμίζει την συνθήκη που έγινε κείνο τον καιρό, η γάτα πάλι του κάνει κχ,κχ,κχ και του θυμίζει πως την ξέσκισε. [Άλλην τοιαύτην παράδοσιν εκ Πατρών βλ. εν Παραδ. Αρ. 1001. Ειλημμένην εκ Δελτ.ιστ.εταιρ. 1884 Α σελ. 532 ανατυπωθείσαν εν Εθν,αγαωγή, Αθ 1899 σελ 355). –Εν τη προκειμένη αργεία φέρεται διάφορον το αίτιον της εχθρότητος των σκύλων προς τους γάτους και ελλείπει η εν τη πατραική προσθήκη περί του αιτίου της διώξεως των ποντικών υπό των γάτων, αποδιδομένου εις καταστροφήν υπ’εκείνων εγγραφών των σκύλων, κατεχομένων υπο των γάτων προς φύλαξιν. Πολυπληθείς τοιαύται παραδόσεις απαντώσι και παρ’ άλλοις λαοίς, αι πλείσται δ’όμοιον αίτιον της εχθρότητος των σκύλων προς τους γάτους και τούτων προς τους ποντικούς, αναφέρουσι την καταστροφήν εγγράφων, ως περιεχόμενον δε των εγγράφων αυτών πολλαί μνημονεύουσι συμβάσιες ή διατάξεις περί τροφής. Εκτενώς περι των παραδόσεων τούτων διαλαμβάνουσιν ο J. Bolte Zeitschrift d. Ver. F. Volksk 1911 σελ. 164 -8 O. Dahnardt Natursagen IV 103 109 κε 297. Εις τον πίνακα του Antti Aarne (Vezeichniss d. Marchentypen FFC., 3) ο τύπος των τοιούτων μύθων τάσσεται υπ’αρ. 200]