Έναν καιρό αυτός ο Ακαντρέας ήταν σαρακοστή- Οι φουρνάρδες θέλσαν να μουρντραρέψουν τον κόσμο, πήραν έσφαξαν, το αίμα και ζυμώσανε το ψωμί. Κι αυτός ακαντρέας είδε που το έκαμαν και διάταξε τον κόσμο να βράσουν στάρ' να φάνε τρείς μέρες, να μη bάρνε ψωμί πο το φούρνο, να τ'αφήκνε να βρωμήσ' το ψωμί. Έτρωγαν ποτακείνο το στάρ. Βρώμσαν τα ψωμιά, τα πήρε κείνος φουρνάρς, τα πήγε στη θάλασσα και τάρηξε. Και θέλουν να πούνε πως τα ψάρια έφαγαν πο τ'ακείνο το ψωμί κι έχουν γαίμα. Και Σαρακοστή που δεν τρώμε ψάρια είναι πο τακείνο, που έχουν γαίμα.
Τόπος Καταγραφής
Θράκη, ΜεσημβρίαΧρόνος καταγραφής
1937Πηγή
Αρ. 1104 Γ, σελ. 227, Γ. Μέγας, Μεσημβρία, 1937Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
1104 Γ, Αρχείο χειρογράφωνΣχετιζόμενα κείμενα
Βλ. Λατρείαν ΙΒΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT