Βρουκόλακας - σκιά, είδωλον του τεθνεώτος, μεταβαλλημένη πολλλάκις εις ζώον. Το αίμα του είναι σκληράν ‘ς άτρωτον - εξέρχεται του τάφου συχνά κάθειται επ’αυτόν, μεταβαίνει άλλοτε εις την οικείαν του, άλλωτε εις την των συγγενών, τρώγει ότι εύρη εκεί κορέστας, συχνά καταδικεί τας οικείας του (όθεν: κυνηγάει τα γένια του σαν του βρυκόλακα). Βρουκολακιάζω επί τεθνεύτεν, έν επί μακρού το σώμα μένει ανέπαφον και άλυωτον, διότι εξ απροσεξίας του νεκρού διεκόλισε τας ή διήλθεν επ’ αυτόν γαλή.