Οι εν Τούρκοι ένεκα της υπό των κατοίκων παρασχεθείσης εις αυτούς κατά των Ενετών συνδρομής επί τοσούτον εφαίνοντο ήπιοι, ώστε ου τόνον εις τους Πατρείς επέτρεπον κατά το δοκούν να εκτελώσι τας θρησεκυτικάς τελετάς των, κτός μόνον κωδωνοκρουσίας αλλά και να εγείρωσι τα λεγόμενα Αναθέματα, δηλονότι τρόπαια εκδικήσεως κατά τινων εκ των καταθλιβόντων αυτούς ενίοτε προκρίτων του ΙΗ αιώνος. Αφού ο διάπυρος ούτος λαός εξήντλει πάν μέσον διεκδικήσεως και ικεσιών άτε στερούμενος δικαστηρίων, ρητορικών βημάτων και εφημερίδων, κατέφευγεν εις το τελευταίον μέτρον του να αφιερώση τους καταθλίβοντας Κοτζαμπάσιδας (προύχοντας)εις τα’ακάθαρτα πνεύματα. Προς συμπλήρωσιν δε του αναθέματος, επρόφερον το όνομα του αδκου εις τινα φωνίαν γής, καταρωμενοι και ρίπτοντες τον λίθον της αιωνίας κατάρας. Πας ο εκεί παρευρισκόμενος εποίει το αυτό ως και μετ’ού πολύ ωρθούτο μέγας σωρός λίθων επί του αναθεμαστισθέντος τόπου. Το αποτέλεσμα του αφορισμού, κατά την κρίσιν του απλοικού λαού, ήτον ότι ο εχθρός του εγίνετο μετά θάνατον βρυκόλακας, το σώμα του δεν διελύετο εις τα εξ ών συνετέθη, τα δε τέκνα του δεν διελύετο εις τα εξ ών συνετέθη, τα δε τέκνα του κατετρόχοντο υπ’ασθενειών. Η μεγαλυτέρα περί τα τοιατα πίστις υπήρχε και υπάρχει παρα τοις χωρικοίς, οίτινες διηγούται ποικίλας τοιούτου είδους ιστορίας και κατά την μαρτυρίαν αξιοπίστων περιηγητών εξετέλουν επί παρουσία αυτών τήντελετήν του αναθέματος κραυγάζοντες ‘’Ανάθεμα στους γονέους, στην ψυχήν και στα παιδιά του..’’ Ιστέον ότι πολλά αναθέματα ιδρυμένα ήσαν εις την περιοχήν των Πατρών.’’
Τόπος Καταγραφής
Αχαΐα, ΠάτραΧρόνος καταγραφής
1888Πηγή
Στέφανος Θωμόπουλος, Ιστορία της πόλεως Πατρών εν Αθήναις, 1888, σελ. 390 – 391Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Ιστορία της πόλεως Πατρών, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT