Ο Γιώργος Μασούρας από το Προσήλιο πέθανε κ’εβρουκόλιασε κ’επήγε στα Τρίκαλλα κ’επαντρεύτ’κε. Πόχτησε δυό παιδιά. Απου πολλά χρόνια πήγαν μαστόρ’απού το Προσήλιο στα Τρίκαλλα και εδούλεψαν στη γειτονιά εκεί που καθόταν αυτός. Μια μέρα τους ρώτηξε ο νοικοκύρ’ς από πού είστε. Λέει είμεστε απου το Προσήλιο. Λέει. Ά! Έχομε και μείς κάποιον Γιώργο Μασούρα, γαμπρό εδώ, από το Προσήλιο. Οι άνθρωποι αυτοί ξαφνιάστ’καν. Γιώργο Μασούρα. Μ’αυτός έχει πολλά χρόνια πεθαμένος. Μετά ξιτάζουν και βρίσκουν ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν βρουκόλακας, δεν ήταν άνθρωπος, γαιτί κάθε Σάββατο, λέει, έφευγε και έμπαινε στο μνήμα του. Οι μαστόροι τον παρακολούθησαν που πήγαινε και τρύπωνε το Σάββατο και πήγαν και του έρριξαν ένα καζάνι νερό κοχλασμένο και χάθ’καν και τα παιδιά τ’σαν αέρας, γιατί τα παιδιά του βρουκόλακα δεν έχουν κοκκαλα.