Μια βολά ένας χωριανός μας ήταν στη Θεσσαλία. Ερχόντας για να 'ρθ' στο σπίτ' τα' εδώ, στη στράτα ανταμώθ'κε μ'ένα χωριανό. Και του είπε- Γειά σου μπάρμπα Κώστα, τι γίνεσαι, π΄πως είσαι; Και κείνος- Καλά τα’λέει. Εσύ τι κάν’ς; Αυτός που ερχόταν από τη Θεσσαλία δεν ήξερε καλά το δρόμο για δεν ήταν από τον ίδιο συνοικισμό. Νύχτα ήταν. Και του είπε- Θέλω να πάγω στο σπίτ’ του μπάρμπα Μήτρου Κολοβού και δεν ‘φτυχάω (ξέρω) καλά το δρόμο. – Πάμε μαζί τ’λέει κειός. Όταν πήγανε κοντά στο σπίτ’ κεινού που ζήταε και ξεχώρ’σαν να πάη στο σπίτ’ του. Σαν πήγε στο Μπάρμπα Μήτρο Κολοβό λέει ο μπάρμπα Μήτρος. –Πούθ έρχεσαι τέτοια ώρα, Γιάνν’σύ δεν ήξερες καλά τη στράτα. ‘Α! βρήκα τον μπάρμπα Κώστα Δήμο στο λαγκάδ’ και μ’έφερε ίσαμ’εδώ. – Μωρέ τι λές, ο Κώστα Δήμος είναι πεθαμένος εδώ και τέσσερις πέντε μήνες. –Μωρέ του λέει, εγώ τον ηύρα στο λαγκάδ’ με τα μ’στάκια του στριμμένα κ’ήρθαμαν μαζί κουβεντιάζοντας ως εδώ ‘ιά κι αυτός πάει κάτ’το δικό τα’το σπίτι και μένα μου είπε : αυτό είναι το σπίτ’ του μπάρμπα σ’ κ ‘ήρθα ίσα εδώ. (Υπάρχει πλήθος παραδόσεων περί βρικολάκων. Ο πολύς κόσμος πιστεύει ακραδάντως εις αυτούς΄. Την 22αν Δεκεμβρίου 1958, συνέβη αυτοκινητιστικόν δυστύχημα πλησίον του χωρίου με 29 νεκρούς. Οι κάτοικοι διηγούνται ότι πλησίον του τόπου του δυστυχήματος είδον επανειλημμένως μερικούς των φονευθέντων ολοσώμους.