Κάπρα Ρία

Στις ασέληνες νύχτες και σε ώρες μπόρας, στο παραποτάμι που τρέχει και γλείφει τα πόδια του Χαλικιού, ακούγονται στριγγλές φωνές, που μοιάζουν με άγρια βελάσματα γίδας. Λένε πως μια κυνηγημένη απο λύκο μαυρόφιδα, θέλοντας να περάσει το ξεχειλισμένο ποτάμι, παρασύρθηκε και πνίγηκε. Κανείς Χαλικιώτης δεν κουνήθηκε, να θάψει τη ξεπεταμένη στην όχτη γίδα. Απο τότες λένε, πως βρυκολακιασμένη βγαίνει εκεί στο παραποτάμι αφίνοντας φωνές τρόμου, άγρια βελάσματα που προκαλούν τον φόβο. (Απο τα Λατινικά CAPREA-CAPRA=η μαυρόγιδα και το ρήμα RIVO-ARE=οχετεύω τι. Ήτοι CAPRA-RIA-η αγριόγιδα η πεταμένη στο ρείθρο. Έμεινε και ως όνομα του παραποταμιού.