Κυκλοφορεί η εξής διήγησις, ήτις τείνει να επαληθεύση το δόγμα: «Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον»: Δια κάποιο παιδί οι Μοίρες είχον ορίσει ότι θα επνίγετο, εγνώριζον δε το τοιούτον οι οικείοι του και ελάμβανον τα κατάλληλα μέτρα, προς αποτροπήν. Έφθασεν η ημέρα του γάμου του και η ώρα της εκκινήσεως δια να πάρουν την νύμφην. Ηθέλησεν ο γαμβρός ν’ αποσυρθή κάπου κατ’ ιδίαν, δια τινας στιγμάς. Εκεί όπου απεσύρθη έκειτο λέβης πλήρης ύδατος. Εντός αυτού ριφθείς ο γαμβρός επνίγη πραγματοποιηθείσης της αποφάσεως των Μοιρών. Επειδή δεν επέστρεφεν ακόμη, προσέτρεξαν και εύρον αυτόν πνιγμένον, ούτω δε μετετράπη ο γάμος εις κηδείαν.