Μαρκοτάδες
Σε μεγάλη απλωτή λάκκα στα Βελήτζιανα, στεφανωμένη απανωτά με γέρικες βελανιδιές, είταν άλλοτες συνοικισμός που η παράδοση διέσωσε τ' όνομά του “Μαρκοτάδε”. Η παράδοση αναφέρει ότι οι Βελητζιανιώτες για να πληρώσουν τα μπιντέλια (φόρους) στους Τούρκους, αναγκάστηκαν να δανειστούν τα χρήματα από το Μοναστήρι Προφήτη Ηλία του Χαλικιού. Έως ότου όμως πληρωθεί το χρέος, οι χωριανοί δέχτηκαν να ξεχειμωνιάζει, εκεί στους Μαρκοτάδες, το βιο του Μοναστηριού. Λένε ακόμα πως στη θέση αυτή πέθανε κι ένας καλόγερος. Έκτοτες, παρουσιάζεται κάτω από μια βελανιδιά, ένα μεγάλο φάντασμα, ψηλό εννιά πήχια. Λένε ότι είναι ο καλόγερος που φυλάει το μέρος και δεν θέλει να το αφίσει στους Βελητζιανιώτες.
Τόπος Καταγραφής
ΤρίκαλαΧρόνος καταγραφής
1948Πηγή
Αλεξ. Κ. Χατζηγάκη, Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, Τρίκαλα, 1948, σελ. 142, αρ. 288Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT