Μια στην Άρνισσα έβλεπε μόλις πλάγιαζε στο κρεββάτι να κοιμηθή, πριν να την πιάση ο ύπνος ένα χέρι τριχωτό που ερχόντανε να την πιάση στο στήθος. Αυτό γινότανε τακτικά και αυτή επήγαινε εδώ κ εκεί για να γιατρευτή. Της είπαν να πάη στη Ζέρβη (χωρίον Ζέρβη). Εκεί είναι δύο πέτρες που ενώνονται και κάνουν σα γέφυρα. Εκεί ν' αφίση ένα σημάδι από το ρούχο της και να βάζη κάτω από το μαξιλάρι της όταν κοιμάται θυμίαμα. Ύστερα έφυγαν από το σπίτι αυτό, το εγκατέλειψαν και εχάλασε. Άνθρωπος δεν έπαιρνε απ' εκεί ούτε ξύλο ούτε πέτρα. Το θεωρούνε στοιχειωμένο σπίτι.