Κουλάκου

Λίγο πιο πάνω απ’ την Καστανιά, στο μέρος που περνάει η στράτα για τη Σκληνιάσα, ανάμεσα από δάσος οξιάς και πυξαριού, ανοίγεται μια ξαίθρα, π’ ακούει στ’ όνομα Κουλάκου. Η παράδοση αναφέρει ότι, όταν κάποτε ληστές, ύστερ, από πόλεμο με τους Καστανιώτες, μπήκαν στο χωριό και λήστεψαν τα σπίτια, σύρανε μαζύ τους πολλούς Καστανιώτες κι ακόμα πήρανε κοντά τους, τον παππά του χωριού, τον Παπαοικονόμο, μες από την εκκλησία, που λειτουργούσε. Λένε πως ο παπάς ακολούθησε τους ληστές βαστώντας τ’ άγιο ποτήρι με τα δυο του χέρια. Κάποια στιγμή εκεί, στου Κουλάκου, ο παπάς σήκωσε ψηλά το ποτήρι και πρόφερε δυνατά τα λόγια: «Ευλογημένη η βασιλεία του Θεού». Άξαφνα ακούστηκαν να βγαίνουν απ’ το πλαγιανό παραποτάμι τον Καστανιώτη, κάτι υπόκωφα βουϊτά, που στο άκουσμά τους, οι ληστές τρομοκρατημένοι, αφήκαν τον παπά και τα ρεέμια και χάθηκαν στο δάσος. Οι Καστανιώτες ξήγησαν πως οι ληστές που μπήκαν και πάτησαν το χωριό, είταν δαιμόνοι, γιατί ανάμεσα σε σκοτωμένους ληστές οι Καστανιώτες βρήκαν δυο νάχουν ουρές! [Κουλάκου=Λέξη Κβλχ= το κουλούρι – Μέρος σε σχήμα κουλουριού, κάποτε ληστές= Πιθανά πρόκειται για την λήστεψη της Καστανιάς κατά το έτος 1832 ή ύστερ’ από την επανάσταση του 1854, ρεέμια= Τουρκική= ο όμηρος]