Η πεθερά μου μου ‘λεγε, Πως ήτανε μια γυναίκα που είχε ένα παιδί κ’ ήτανε στο χωράφι και τ’ ακούμπησε ν’ αρμέξη τη γίδα. Επήρε φωτιά στο χτήμα κ’ εκαιγότανε γύρου γύρου αλλά το παιδί δεν το πείραξε. Ήτανε εκεί μια γυναίκα με μαύρο ντυμένη κ’ επάδα (=ημπόδιζε, εφύλασσε) το παιδί να μην καή. Αυτή η γυναίκα είπε στην μάννα του παιδιού – «Πάρε το παιδί σου και πήγαινε και να ‘χης χάρι της γιαγιάς σου που δεν μπουγάδιαζε Τετράδη και Παρασκευή».