Τριμούλα: (παμπάλαιο μέρος με έλος πεδινό μέρος). Ένας γέρος αλώνιζε με τα βόδια τ’ τ’ αγίου Κηρύκ’. Παρουσιάστηκε ένας γέρος που του λέει: - Γιατί αλωνίζ’ς σήμερα τέτοια μέρα; Του λέει εκείνος: - Κηρύκο λένε μένα και το βόδι μ’. Κι αμέσως εβούλιαξ΄ ο τόπος και πήρε μαζί τον γέρο με τα βόδια. Και από τότε το μέρος έμεινε ελώδες και όταν πατήσης τρέμει. Και το λεν Τριμούλα. Το νερό την ώρα με το βούλιαγμα φανερώθηκε στο Λακρέσ’ (Βαθύλακκο) και βγήκε μάλιστα με άχερο (από τ’ αλώνισμα).