Ανεμικές

Παραδέχεται ο λαός, ότι, όταν το παιδί γεννηθή, στην τρίτη ημέρα από τη γέννα του παρουσιάζονται το βράδυ οι μοίρες του, για να το μοιράνουν και να προδιαγράψουν τη ζωή του ολόκληρη. Αυτό το παραδέχεται ο λαός και σήμερα ακόμα το παραδέχονταν δε και στα πανάρχαια χρόνια, και στα χρόνια που γεννήθηκεν ο Μέγας Αλέξανδρος, ο βασιληάς της Μακεδονίας, στα 356 προ Χριστού. Έτσι την τρίτη βραδυά από τη γέννα του που έπρεπε να παρουσιαστούν οι μοίρες και να τον μοιράνουν, στα ανάκτορα του Φιλίππου του Β’ στην Πέλλα και μέσα στον βασιλικό κοιτώνα, οι υπηρέτριές του, περίεργες ν’ ακούσουν τι θα πουν οι μοίρες στο παιδί του τον Αλέξανδρο την τρίτη βραδυά από τη γέννα του, κρυφτήκανε κάτω από το κρεββατάκι του και περίμεναν. Πραγματικά τη νύχτα φανήκανε οι μοίρες που μοίραναν το παιδί και τις άκουσαν να λένε, ότι ο βασιληάς Μέγας Αλέξανδρος επρόκειτο να πάη σ’ ένα πόλεμο και ότι δεν θα γύριζεν από αυτόν, αλλά θα πέθαινε πάνω στην εκστρατεία. Όταν λοιπόν ξεκίνησε και πήγε στην Παλαιά Ελλάδα δια να πολεμήση στας Θήβας οι υπηρέτριές του θυμήθηκαν τα λόγια της μοίρας του που τά πε την τρίτη βραδιά της γέννας του και αμέσως διέδωσαν και είπαν, ότι ο βασιληάς Αλέξανδρος δεν θα γυρίση πίσω από τον πόλεμο, αλλά θα πεθάνη σ’ αυτόν και το υποστηρίζανε αυτό, γιατί, όπως έλεγαν, το άκουσαν από τις μοίρες του. Ο Μέγας Αλέξανδρος όμως, που γραφτό του ήταν να πεθάνη ξεκινημένος για άλλον πόλεμον, γύρισεν από την εκστρατεία κατά των Θηβών νικητής και δαφνοστεφανωμένος εις την πρωτεύουσαν του Πέλλαν. Εκεί έμαθε τι μαρτυρούσαν εναντίον του οι υπηρέτριές του και θύμωσε πολύ γι’ αυτό. Αμέσως έστειλε και τις διέταξε νάρθουν μπροστά του και όταν αυτό έγινε τις μίλησε σκληρά για το κουτσομπολιό τους και τις χαστούκισε δυνατά για να τις τιμωρήση. Αμέσως όμως αυτές με το χαστούκισμα άρχισαν να φέρνουν στροφές και να γυρίσουν ακατάπαυστα γύρω στον εαττό τους και μεταβληθήκανε σε ανεμοστροβίλλους, σε «ανεμικές» δηλαδή, και από τότε και μέχρι σήμερα τις κυττάζει ο λαός να γυρίζουν κάθε τόσο στον αέρα και να παρασέρνουν μαζύ τους ότι βρουν μπροστά τους. Αυτοί οι σίφωνες, οι ανεμοστρόβιλοι, δηλαδή οι ανεμικές είνε εκείνες οι υπηρέτριες του Μεγάλου Αλεξάνδρου και όταν ο λαός τις ιδή τη ξορκίζει με τα στιχάκια αυτά που λένε: ώρα καλή, ώρα καλή, πάτε καλά, πάτε καλά, ζη ο βασιληάς Αλέξανδρος κι αυτός και τ’ άλογό του στα Φέρσαλλα, στα Φέρσαλλα και αυτές μόλις ακούσουν αυτά τα λόγια ησυχάζουν, πέφτουν και χάνονται, γιατί ακόμα τον φοβούνται τον βασιληά τον Μέγαν Αλέξανδρο που τις χαστούκισε πριν 2.270 χρόνια από σήμερα.