Οι Ξηραμένες Νεράϊδες
Οι Ξηραμένες κι οι Νεράϊδες ένα πράμα είναι. Το γιόμα κάθονται και τρώνε. Αν τύχη και πέσης απάνω στην τάβλα τους, σακατεύεσαι. Τις Νεράϊδες τις βλέπουν τα παρδαλά τα σκυλιά, τα τεσσερομάτικα. Είναι σαν Ίσκιος οι Νεράϊδες. Τα σκυλιά τις βλέπουνε και τις κυνηγούνε εις πέρα, αλλά και πάλι γυρίζουνε πίσω. Και πάλι τα Δαιμονικά γνωρίζουνε από κοντά τους. Νια φορά ένα παιδί βάραγε τη φλογέρα πάνω στο Νεραϊδάλωνο. Πήγαν οι Νεράϊδες και του ρούφηξαν το αίμα. Αρρώστησε. Πήγε σε μια μάντισσα, κι αυτή η μάντισσα του είπε: να ης χάρη στο σκυλί. Αυτό σε γλίτωσε. Νια βουλά εύρισκαν και Νεραϊδοσφόντυλα οι άνθρωποι. Έπεφταν απ’ τις Νεράϊδες που έγνεθαν. Ήταν αθώος τότε ο κόσμος κι εύρισκαν. Τώρα είναι οι άνθρωποι Δαιμόνοι και δεν παρουσιάζονται σ’ αυτούς τα Δαιμονικά. Πρέπει νάναι μανιασμένοι οι άνθρωποι για να παρουσιαστούν. [Νεραϊδάλωνο= μια απ’ τις κορφές των Βαρδουσιών]
Τόπος Καταγραφής
ΑιτωλίαΧρόνος καταγραφής
1927Πηγή
Αρ. 867, σελ. 260, Αιτωλία, ΛουκόπουλοςΣυλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
867, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT
Γλώσσα
Ελληνική - Κοινή ελληνικήΣυρτάρι
Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Παράδοση ΚΣΤΤίτλος παράδοσης
Οι Ξηραμένες ΝεράϊδεςΣυλλογές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Σχετικές εγγραφές
Προβολή εγγραφών σχετικών με κείμενο, συλλογέα, δημιουργό και θέματα.