Κρουσματιάρ’κου: «Μηγ κάθισι αυτού στου ρέμα (κοίτη ρυακίου), είν κρουσματιάρ’κου κι θα πάθ΄ς.» - θα σου συμβή κρούσμα, θα πάθης συμφοράν, κακόν, υπό δαιμόνων ή νεράϊδων, οίτινες διερχόμενοι αοράτως δια των προσφιλών των ρυακίων θα σου προξενήσουν κακόν. (πιθανώς να πιασθή το πόδι σου, ο σβέρκος σου). (Της δεισιδαιμονίας αυτής ο φυσικός λόγος είναι τα αντιθέτως σχηματιζόμενα ρεύματα του αέρος εις τα ρυάκια, υφ’ ών ρευμάτων, ο άνθρωπος προσβάλλεται ευκολώτατα, ιδίως όταν είναι ιδρωμένος έστω και κατ’ ελάχιστον).