Την νύκτα πολλές φορές σαϊδά πήγαινε μέσα στο στάβλο και έπλεκε την φοράδα. Ο πατέρας μου μου έλεγε ότι το κανα εγώ. Εμείς εξεπλέκαμε το πρωΐ τα μαλλιά από την πλάτη και την ουρά του αλόγου και ‘κείνα πάλι ήσαν πλεγμένα. Αυτό γινότανε κάθε νύχτα. Ο πατέρας μου το είπε στον παπά. Τότε ο παπάς είπε «χμού και εγώ πήγα μέσα στ’ αχούρι μ’ και είδα το ίδιο καβάλα στη φοράδα να πλέκη τα μαλλιά. Μετά αυτό έγινε σαν τουλούμι (δέρμα) που ‘βγαζε φωτιές και εσκόρπισε τα γίδια και τα πρόβατα και τα άλογα. Αυτό το τουλούμι ήταν με μαλλιαρά κέρατα και μεγάλα αρχίδια και άρχισε να βουΐζη. Μετά ανάψαμε φωτιά και έφυγε». Έτσι ο πατέρας μου πίστεψε ότι δεν ήμουνα εγώ και λέγαμε ότι είναι φάντασμα.