Οι Αγελλούδες στο Λαγκαδάκ'

Στο Ναφαριό, ανάμεσα στ’ Μέσ’ και στη Στενή, στο λαγκαδάκ’ που τρέχ’ το νερό, στα παλαιά χρόνια π’ δεν είχε γεφύρ’ να περνάς, όποιος ήθελε να περάσ’ ήπρεπε να βάζ’ πέτρες για να πατεί. Στη Μέσ’ είταν ένας που βλαστήμαγε πολύ. Και μια φορά που πήγε να περάσ’, άκουσε βιολιά και μαγεύτ’κε απ’ το τραγούδι τους. Βγήκανε μπροστά τ’ τα ζωτ’κά και χορεύαν. Απ’ τη dρομάρα τ’ ήχασε τ’ φωνή τ’ και λωλάθ΄κε.