Παγαίναμε είκοσι κορίτσια μικρά να βοσκήσωμεν τα βόδια στο βουνό. Εκεί είχε μια βρύση και εκαθίσαμε ολόγυρα και βγάλαμε τα φαγητά μας να φάμε. Εβγάλαμε και ένα μαχαίρι να κόψωμε το ψωμί. Σε μια στιγμή μέσα στην μέση από όλες μας είδαμε μια γυναίκα περίπου 25 χρονών να μας γελάη και να μας χαϊδεύη. Έφαγε και αυτή από τα φαγητά μας, εκάθισε επλύθηκε εκτενίστηκε και μετά επέταξε μέσα στα δένδρα σαν να την επήρε σύννεφον. Ήταν νεράϊδα η οποία αγαπούσε τα μικρά παιδιά και δι’ αυτό δεν μας έκαμε κακό.