Στο τρίστρατο που χωρίζει ο δρόμος από την Πλάκα για την Τραμυθιά και το Κλήμα είναι μια παλιά συκιά που τη λένε του Γαλάνη η συκιά. Από τότε που θα βασιλεψη ο ήλιος ως την ανατολή παρουσιάζονται Ανεραΐδες, δουλιάσματα και βλαβητερά. Αυτά πιάνουνε αυτούς που περνάνε από εκεί στο χορό μέχρι να βγη ο ήλιος. Για να γλυτώση κανείς πρέπει να κρατάη στη τσέπη dου ψίχα ψωμιού για να πη τρεις φορές το Πάτερ ημών. Έτσι αυτά διαλύοdαι και χάνουdαι. Ο Στέλιος ο Μπάμπας, ο παλιός καντηλανάφτης της Κορφιάτισσας (καθεδρικός ναός της Πλάκας) ήτανε ο τελευταίος που πιάστηκε στο χορό που τσ’ Ανεραΐδες. Από τον πολύ χορό που του έκαναν έμεινε μισσερός (=βλαμμένος στο σώμα και στο μυαλό του). [δουλιάσματα= φόβητρα η λ. εκ του δειλιάζω]