Πρώτα φανερώνταν. Έχω να τ’ ακούσω. Δυό γειτόν’σες φωναχτήκαν να ζυμώσαν σύνταχα. Και πάει ξωτκιά και των φωνάζ’. «Ζήκου να ζμώσμε». Σκώνεται, ζμών, σα g ήταν γειτόνισσα τς. Πάει η ξωτκιά και παίρν’ την πινακωτή και τη gρεμνάει με τα ψωμιά. Κι ύστερα bήκε μέσα. Κι η ξωτκιά τς είπε: Πρόφτασες και σφάλ’σες. Κει που πήγαν τα ψωμιά θα πήγαινις κι εσύ. [Παραδόσεις Η]