Οι κατσικαντάρηδες είν' οξαποδώ και γυρίζζουν τα δωδεξάμερα, ώς τωφ Φωτών, κι άμα φωτιστούν τα νερά, μαπίννουμ μέσα 'ς έναν καρυδότσοφλον και φεύγουσιν. Είν' αψηλοί και κοκκαλιάρηδες φορούσιν και καπότταν εις την κεφαλήν. Όποιο δούσιν του λέσιν <Στούππος γή βόλυμος>. Κι άμα πή <Στούππος> στραβώννεται κι άμα πή <Βόλυμος>, καθίζουν απάνω του και τον κωλοκόβγουν και πεθαίνει.