Παραλλαγές του θρύλου

Βορειο-δυτικά της Τελέντου, λίγο ανοιχτά, πλέει, σαν ένα κεφάλι, ένας εξώμωλος. Τότε λένε Φράγκο και ποιος ξέρει, αν δεν έχει σχέση με την εξής παραλλαγή : Η Βασιλοπούλα (δ)εν ηθέλε το Βασιλόπουλλο. Τον Φράγκο, κι ήστερξε να το πάρει με το στέσημα (στοίχημα) : αν μπορούσε να (γ)εμίσει τηθ θάλασσ’ α-μ-πό φώτα. Κείνος ημάξεψεν ασποίλλους (ασφοδέλους κ ‘ι’ ήκαμεν τους σωρούς-σωρούς εμμάgια (δεμάτια) και στημ μέση ηκάρφωνεν κερζ’ιά κ’ι’ ήλαψεν μέσα ούλον το πέλαβος η Βασιλοπούλλα που τη σκάσην της, που εν τον ήθελε, ηπέθανε την άλλη μέρα. Ηπέρασεν πέρο το Βασιλόπουλλο κ’ι’ ηξέθαψέν τη τιρζ’ιών (τριών) μερών πεθαμμένη κι’ ηκοιμήθηκεν τη κ’ι’ η(γ)ένηκεν η Γοργόνα κ’ι’ήγνεφεν τα μαλλιά της κι’ηκαταπόντιζεν τα καράβζια. Ζαν (σαν) ηπέρασε ο άης-Νικόλας, πελεμούσε να καινατίσει (μπατάρει –αναποδογυρίσει) κ’αι κεινού το καίκιν του κ’ι’ηξώρισέν την σε μέρος μακρυνό.