Νια βουλά ‘ς του Βουτσιαίτκου του βνό ‘ς τγ κουρφή, ‘ςτ θέσ’ Σκανταλάκια πήι του Κουτιλστιάν’κου του στχειό κι του Βουτσιαίτκου κι πουλέμαγαν. Πουλέμσαν κι τα δύου, αλλά δε νίκ’σι του ένα τάλλου. Του Κουτιλστιάν’κου κιότιψι, κι πήι ‘ς ένα γέρου Κουτιλτσιάνου κι τ λέει : Να μ αηκούσης ότ σου ειπώ, κι αν δε μ αηκούης, του χουργιό σας θα καταστραφή, γιάτ πουλέμσα μι του στ’χειό τα Βουιτσάς κι κιντύνιψα κι άλλ’ φουρά θα μι νικήσ’ αλλά να φκειάης ένα ας’μόβουλου, να γιουμίης του τφέκ’ σ, κι να πά να φκειάης ένα λάκκου κι να χουθής μέσα ικεί ‘ς τα Σκανταλάκια, κι άμα μας ιδής κι πουλιμάμι (του Κουτιλστιάν’κου ήταν άσπρου κι του Βουτσιαίτκου ήταν κόκκ’νου), να ρήξς ‘ς του κόκκ’νου να του αδυνατίης κι να μη σκιαχτής, γιάτ αυτό θα σκούξ’ δυνατά ! Πήι αυτός, έφκειασ’ ένα λάκκου κι τρύπουσι μέσα. Ήρθαν τα στ’χειά κι τσακώθκαν καθώς τμ πρώτ βραδυά. Κεί π πουλέμαγαν, έρρηξι κείνους μι του τφέκ κι βάρισι του κόκκ’νου. Τότι του κόκκ’νου έσκουξι κι κάτ είπι, αλλά δεν του θμάμι. Την ανωτέρω περί στοιχείων παράδοσιν ήκουσα και κατέγραψα αυτολεξεί εν Στρωμίνιανη της Ναυπακτίας. Μοι διηγήθη δε αυτήν ο μνημονευθείς Φώτης Παπαδημητρίου, όστις την ήκουσε παρά του γέροντος πατρός αυτού, όστις εν ηλικία 90 και πλέον ετών απεβίωσε. Ο γέρων εκείνος ενεθυμείτο, ως με εβεβαίου ο Φώτης Παπαδημητρίου, και τι το κόκκινο στοιχειό της Βοιτσάς είπε, όταν τραυματισθέν με το ασημόβολο έσκουξε. Βοιτσά είναι χωρίον της Ναυπακτίας όμορον προς την Στρωμίνιανην και Κουτιλίτσα επίσης χωρίον συνορεύον προς την Βοιτσάν επάνω εις το βουνόν, όπου και τα στοιχειά κατά την παράδοσιν επολεμούσαν. Το βουνό όπου ο αγών περί κατισχύσεως των αντιμαχομένων στοιχειών Βοιτσάς και Κουτιλιστίων είναι άντικρυ της Στρωμινίανης εξ ού και η ανάμνησις της παραδόσεως. (αηκούης= ακούσης, υπακούσης, ας’μόβουλου= ασημόβολο, βόλι, σφαίρα ασημένια. [Πρβλ. Λαογραφ. Β 678 κε –Σ.τ.Δ] τότι του κόκκ’νου έσκουξι κι κάτ είπι, αλλά δεν του θμάμι[Περί ομοίων παραδόσεων βλ.Πολίτου Παραδ. Σελ. 1222. –Σ.τ.Δ]