Νια βολά ο Παναγιώτης ο Χρόνης ερχόταν απο το χτήμα του και στάθηκε στο πηγάδι εκεί στα Τζαφέρια να ξαποστάση λιγάκι. Τηράει κι ερχόταν ένας άνθρωπος, μα τέτοιον άνθρωπο δεν τον είχε ματαιδωμένον, ψηλόν, θεώρατον, κι είχε κάτι παπούτσες τόσες μεγάλες και τις είχε βαλμένες κάτω απο τη μασχάλη του. Ώσπου να τόνε καλοιδή, γίνεται σκυλί, απο σκυλί άνθρωπος, απο άνθρωπος φίδι και χώθηκε σε μια τρούπα.