(τόπων) Στο Μοσκοβολισμένο στεφάνι (=βράχο). Ήτανε μια κοπέλα τίμια και καλή. Τη φτονέσανε όμως και την κατηγορήσανε πως ήταν έγκυος. Το ‘μαθε ο αδρεφός της κι’ ήρτε και τη σκότωσε. Καθώς την κυνήγαε, λίγο πριν τη σκοτώση, εκείνη του ‘λεγε :’’ Άδικα με σκοτώνεις, αδρεφέ μου, κι’ ελπίζον στο θεό να δείξη το άδικο. Το αίμα μου όθε πέσει θα μοσκοβολάη, το δικό σου να βρωμάη’’. – Λοιπόν όθε τη φέρνανε σκοτωμένη και την πιθώνανε, το αίμα της εμοσκοβόλαε και μοσκοβολάει ακόμα. Αισθάνεσαι και τώρα την ευωδιά στο μέρος αυτό. Έπειτα από χρόνια πέθανε κι ο αδερφός της. Έπεσε από κείνους τους βράχους και σκοτώθηκε. Εκείνο το μέρος τώρα βρωμάει. Είναι κι’ ένα δέντρο κοντά που βρωμάει και το λένε αλοιδοριά.
Τόπος Καταγραφής
ΙθάκηΧρόνος καταγραφής
1956Πηγή
Λ. Α. αρ. 2194, σελ. 491, Δημ. Λουκατος, Ιθάκη, 1956Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2194, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT