Οι Τούρκοι οντον είχανε πολλά λεφτά τα χώνανε μέσα στη γη. Για να μην τα βρή κανείς τα χώνανε μέσα στη γή. Εσφάζανε άνθρωπο και τα στοιχειώνανε και του παραγγέρνουνε :Δε θα τ’ αφήση να τα πάρη κανείς ά δεν κάμη ετούτονε κι νονε. Δα τα βλέπτης το σούρδο καιρό. Όποιο ήθελα νειρέψη να τα βρή ήθελα τον ματώση. Ήθελα κόψει το δαχτύλι ντου να στάξη αίμα κι απόι τα΄’δενεν στο λαιμό ενούς οζού και τα βγανε. Ότυνα νειρέψουνε κανένα να πα λογάρη δεν πρέπει να τα μολοήση, γιατί γίνουνται κάρβουνα.
Place recorded
Κρήτη, Μεραμβέλλο, ΛατσίδαRecording year
1938Source
Αρ. 1162 Γ, σελ. 78, Μ. Λιουδάκη, Μεραμβέλλο, Λάτσιδα, 1938Collector
Source index and type
1162 Γ, Αρχείο χειρογράφωνItem type
ΠαραδόσειςTEXT