Οι Τούρκοι οντον είχανε πολλά λεφτά τα χώνανε μέσα στη γη. Για να μην τα βρή κανείς τα χώνανε μέσα στη γή. Εσφάζανε άνθρωπο και τα στοιχειώνανε και του παραγγέρνουνε :Δε θα τ’ αφήση να τα πάρη κανείς ά δεν κάμη ετούτονε κι νονε. Δα τα βλέπτης το σούρδο καιρό. Όποιο ήθελα νειρέψη να τα βρή ήθελα τον ματώση. Ήθελα κόψει το δαχτύλι ντου να στάξη αίμα κι απόι τα΄’δενεν στο λαιμό ενούς οζού και τα βγανε. Ότυνα νειρέψουνε κανένα να πα λογάρη δεν πρέπει να τα μολοήση, γιατί γίνουνται κάρβουνα.
Τόπος Καταγραφής
Κρήτη, Μεραμβέλλο, ΛατσίδαΧρόνος καταγραφής
1938Πηγή
Αρ. 1162 Γ, σελ. 78, Μ. Λιουδάκη, Μεραμβέλλο, Λάτσιδα, 1938Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
1162 Γ, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT