Πολλοί θωρούν στον ύπνο των βίος, αλλά για να τον εύρης πρέπει ‘ά μην το ‘πής σ’άλλον γιατί άμα το ‘πής (θ)α ‘βρής άλλο πράμα, ούτε κάμνει (ν)α μιλάς. Μια είδε στον ύπνο της βίος, είδε ένα αράπη και της είπε ότι εκειά στο τάδε μέρος έχει βίος και ‘α πάς χωρίς ‘ α μιλήσης. Αυτή ξεκίνησε κ(αι) επήαινε επειδή όμως ήτο βρά’υ και μοναχή γιατί της έχε ‘πη (ν)α πα’ μοναχή, αυτή άρχισε και ετραούδε και όταν έφτασε στο μέρος που της είπε κ’ έσκαψε ηύρε ένα μεάλο χοχλιό της θάλασσας. ΄Ητο από τη βουή που ετραούδει,γιατί δεν κάμνει ‘α κάμης βουή το βίος ξαφανίζεται και μένει άλλο πράμα.
Τόπος Καταγραφής
Δωδεκάνησα, ΧάλκηΧρόνος καταγραφής
1964Πηγή
Λ. Α. αρ. 2892, σελ. 124-125, Άννης Ιω. Παπαμιχαήλ, Χάλκη Δωδεκανήσου, 1964Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2892, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT