Ο Δράκος του Κόζιακα

Λίγο πιο πανω απ’το Ξυλοπάροικο, του Κόζιακα, κατοικούσε ένας πελώριος δράκος που το ψήλος του ξεπερνούσε τρείς αξιάλες. Ο δράκος είταν ένα Βασιλόπουλο που μεταμορφώθηκε, από θεία οργή. Κάθε δεκαπενταύγουστο, τη μέρα της Παναγίας, ροβολούσε στο χωριό και έτρωγε την πιο όμμορφη κοπέλλα. Οι κάτοικοι τρομοκρατημένοι αποφάσισαν να μη γιορτάσουν τη Παναγία με γλέντια και χορούς, όπως γινόταν κάθε χρόνο. Την παραμονή όμως της γιορτής, η Παναγία παρουσιάσθηκε σε μια θρήσκα γριά και της είπε να κάνουν το πανηγύρι όπως πρίν και αυτή θα τους προστατέψει. Την άλλη μέρα το χωριό μετά τη θεία λειουργία, έστησε στο μεσοχώρι το χορό ο Δράκος φάνηκε να έρχεται, για ν’αρπάξει το θύμα του. Αλλά μόλις πλησίασε, μια αόρατη δύναμη τον έσπρωξε βίαια και τον έρριξε κάτω απ’το βουνό. Το κομμένο κεφάλι του κύλισε λίγο και πετρώθηκε. Τα’άλλο σώμα του σχημάτισε μια βαθειά χαράδρα με παρακλάδια τα πόδια του. Ανάμεσα από τη χαράδρα ξεχύθηκε ποτάμι το αίμα του που έβαψε το χώμα κόκκινο. Το πετρωμένο κεφάλι και η χαράδρα με τα παρακλάδια της, δίνουν ως τα σήμερα τη τερατώδικη μορφή του γιγάντιου δράκου.