Τα χρόνια της Σέρβικης κατοχής,ένας αξιωματικός έφερε στο Περτούλι τον άρρωστο αδελφό του. Ο άρρωστος αγάπησε την όμμορφη κοπέλλα του μυλωνά, που όπως λέγαν στο χωριό δεν είταν γκαρδιακό παιδί του. Ο αδερφός του κοριτσιού ένα άγριο τσιοπανόπουλο του βουνού,ζήλεψε την αγάπη τους και ορκίστηκε εκδίκηση να πάρει για την πσοσβολή. Μια μέρα,που η αδελφή του,τούφερε στη στάνη ψωμί,την πίανει και την βιάζει. Άλλη μέρα στένει καρτέρι στη βρύση και πνίγει τον αγαπητικό της, που ξεψυχώντας προφέρει τη λέξη ‘’Μπράικο-Μπράικο’’. Το κορίτσι σαστισμένο,παρακολουθεί το πάλαιμα.Κάποια στιγμή που βλέπει να λυγίζει ο αγαπημένος της παίρνει λιθάρι κοφτερό και με μανία το καταφέρνει στο κεφάλι του αδελφού της. Το πετυχημένο χτύπημα τον σκοτώνει. Το κορίτσι κατατρομαγμένο,κατεβαίνει στο μύλο, όπου μαθαίνει ότι ο πατέρας της, μπερδεύτηκε στις μυλόπετρες και τσακίστηκε. Απελπισμένη, ανεβαίνει στο δοκάρι του μαντανιού, κουλουριάζεται στο χοντρό ξύλο και μοιρολαγάει. Μένει εκεί στο δοκάρι μέρες και μοιάζει έτσι αναμαλλιασμένη σα μπούφος. Στο μύλο έρχονται εκδρομή τα παιδιά του σχολείου, που βλέποντας την,την περνούν για κάποιο ξωτικό πουλί. Από μακριά τα παιδιά αρχίζουν και την πετροβολούνε. Ένα λιθάρι την χτυπά στο κεφάλι και την ζαλίζει. Γέρνει και με ορμή πέφτει στο νερό του μαντανιού. Όταν την βγάλαν, είταν πεθαμένη. [Σημ. Η γριά Ρόιδω επέμενε να λέει,ότι κι’αυτή πολλές φορές άκουγε να βγαίνει απ’το βουνό η παραπονιάρικη φωνή Μράικο αλλά ποτές της δε μπόρεσε να την εξηγήσει. Η λέξη είναι Σλαυική και σημαίνει ‘’Αδερφέ Αδερφέ’’.Πιθανά είταν η επίκληση του σκοτωμένου προς τον αδερφό του.

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.

Τα χρόνια της Σέρβικης κατοχής,ένας αξιωματικός έφερε στο Περτούλι τον άρρωστο αδελφό του. Ο άρρωστος αγάπησε την όμμορφη κοπέλλα του μυλωνά, που όπως λέγαν στο χωριό δεν είταν γκαρδιακό παιδί του. Ο αδερφός του κοριτσιού ένα άγριο τσιοπανόπουλο του βουνού,ζήλεψε την αγάπη τους και ορκίστηκε εκδίκηση να πάρει για την πσοσβολή. Μια μέρα,που η αδελφή του,τούφερε στη στάνη ψωμί,την πίανει και την βιάζει. Άλλη μέρα στένει καρτέρι στη βρύση και πνίγει τον αγαπητικό της, που ξεψυχώντας προφέρει τη λέξη ‘’Μπράικο-Μπράικο’’. Το κορίτσι σαστισμένο,παρακολουθεί το πάλαιμα.Κάποια στιγμή που βλέπει να λυγίζει ο αγαπημένος της παίρνει λιθάρι κοφτερό και με μανία το καταφέρνει στο κεφάλι του αδελφού της. Το πετυχημένο χτύπημα τον σκοτώνει. Το κορίτσι κατατρομαγμένο,κατεβαίνει στο μύλο, όπου μαθαίνει ότι ο πατέρας της, μπερδεύτηκε στις μυλόπετρες και τσακίστηκε. Απελπισμένη, ανεβαίνει στο δοκάρι του μαντανιού, κουλουριάζεται στο χοντρό ξύλο και μοιρολαγάει. Μένει εκεί στο δοκάρι μέρες και μοιάζει έτσι αναμαλλιασμένη σα μπούφος. Στο μύλο έρχονται εκδρομή τα παιδιά του σχολείου, που βλέποντας την,την περνούν για κάποιο ξωτικό πουλί. Από μακριά τα παιδιά αρχίζουν και την πετροβολούνε. Ένα λιθάρι την χτυπά στο κεφάλι και την ζαλίζει. Γέρνει και με ορμή πέφτει στο νερό του μαντανιού. Όταν την βγάλαν, είταν πεθαμένη. [Σημ. Η γριά Ρόιδω επέμενε να λέει,ότι κι’αυτή πολλές φορές άκουγε να βγαίνει απ’το βουνό η παραπονιάρικη φωνή Μράικο αλλά ποτές της δε μπόρεσε να την εξηγήσει. Η λέξη είναι Σλαυική και σημαίνει ‘’Αδερφέ Αδερφέ’’.Πιθανά είταν η επίκληση του σκοτωμένου προς τον αδερφό του.

dc.contributor.author	Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
dc.coverage.spatial	Τρίκαλα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:07:58Z
dc.date.available	2016-01-15T11:07:58Z
dc.date.issued	1948
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/294173
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Τα χρόνια της Σέρβικης κατοχής,ένας αξιωματικός έφερε στο Περτούλι τον άρρωστο αδελφό του. Ο άρρωστος αγάπησε την όμμορφη κοπέλλα του μυλωνά, που όπως λέγαν στο χωριό δεν είταν γκαρδιακό παιδί του. Ο αδερφός του κοριτσιού ένα άγριο τσιοπανόπουλο του βουνού,ζήλεψε την αγάπη τους και ορκίστηκε εκδίκηση να πάρει για την πσοσβολή. Μια μέρα,που η αδελφή του,τούφερε στη στάνη ψωμί,την πίανει και την βιάζει. Άλλη μέρα στένει καρτέρι στη βρύση και πνίγει τον αγαπητικό της, που ξεψυχώντας προφέρει τη λέξη ‘’Μπράικο-Μπράικο’’. Το κορίτσι σαστισμένο,παρακολουθεί το πάλαιμα.Κάποια στιγμή που βλέπει να λυγίζει ο αγαπημένος της παίρνει λιθάρι κοφτερό και με μανία το καταφέρνει στο κεφάλι του αδελφού της. Το πετυχημένο χτύπημα τον σκοτώνει. Το κορίτσι κατατρομαγμένο,κατεβαίνει στο μύλο, όπου μαθαίνει ότι ο πατέρας της, μπερδεύτηκε στις μυλόπετρες και τσακίστηκε. Απελπισμένη, ανεβαίνει στο δοκάρι του μαντανιού, κουλουριάζεται στο χοντρό ξύλο και μοιρολαγάει. Μένει εκεί στο δοκάρι μέρες και μοιάζει έτσι αναμαλλιασμένη σα μπούφος. Στο μύλο έρχονται εκδρομή τα παιδιά του σχολείου, που βλέποντας την,την περνούν για κάποιο ξωτικό πουλί. Από μακριά τα παιδιά αρχίζουν και την πετροβολούνε. Ένα λιθάρι την χτυπά στο κεφάλι και την ζαλίζει. Γέρνει και με ορμή πέφτει στο νερό του μαντανιού. Όταν την βγάλαν, είταν πεθαμένη. [Σημ. Η γριά Ρόιδω επέμενε να λέει,ότι κι’αυτή πολλές φορές άκουγε να βγαίνει απ’το βουνό η παραπονιάρικη φωνή Μράικο αλλά ποτές της δε μπόρεσε να την εξηγήσει. Η λέξη είναι Σλαυική και σημαίνει ‘’Αδερφέ Αδερφέ’’.Πιθανά είταν η επίκληση του σκοτωμένου προς τον αδερφό του.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.source	Αλεξ. Κ. Χατζηγάκης, Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, Τρίκκαλα, 1948, σελ. 77, αρ. 157
dc.relation.sourceindex	Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου
dc.relation.sourcetype	Βιβλίο
dc.description.bitstream	D_PAA_02903w, D_PAA_02903w2
dc.subject.legendtitle	Μπράικο
dc.subject.legend	Παράδοση ΙΣΤ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	252661/Τρίκαλα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές