Η χελώνα ήτανε μια μητέρα κ’είχε τρείς κόρες.Αρρώστησε η μητέρα και μηνά της πρώτης κόρης να πάη να τήνε νοναχτή (=να τήνε φροντίση). Λέει αυτή : Εγώ δεν μπορώ γιατί φαίνω.Μηνάει της δεύτερης. Λέει : εγώ πλένω δεν αδιάζω (=δεν ευκαιρώ)Μηνάει της τρίτης.Η Τρίτη ζύμωνε αλλά με τα χέρια ζυμωμένα έτρεξε να ‘δή την μητέρα της.Της ευκήθηκε τότε η μητέρα της και αυτή είναι η μέλισσα. Της πρώτης πούγαινε της καταράστηκε :Να φαίνη να ξυφαίνη και να το παίρνη στην μπαίδα (=πλευρό,αγκάλι)να φεύγη.Αυτή ‘ναι η αράχνη.Κι’αυτής που έπλενε της καταράστηκε : να παίρνη τη σκαφίδα στην πλάτη να περπατάη κι αυτή ‘ναι η χελώνα,που βρίσκομε μέσα στα νερά.
Place recorded
Κέα, Κάτω ΜεριάRecording year
1960Source
Λ. Α. αρ. 2340, σελ. 365, Γεωργίου Κ. Σπυριδάκη, Κέα, (Κάτω Μεριά), 1960Collector
Source index and type
2340, Αρχείο χειρογράφωνItem type
ΠαραδόσειςTEXT