Η σελώνα

Γιατί την σελώναν λέγουν ψωμάν; Έρθεν έναν ημέραν ‘ς έναν ψωμαρείον ένας γεροντάς και εγύρειζεν ψωμίν. Ατός ο Χριστού έτον. Ο ψωμάς εκακολόγεσεν και εκαταγύριαξεν αυτόν. Τρία φοράς. Ατότες ο Χριστόν εκαταίρωσεν ατόν και είπεν: ‘’να γίνεσαι σελώνα και το σκαφίδι σ’ να έγης πο πάν’ και τήμ φτυάρησ’ σ’ από φ’κά. Για τ’ ατό την σελώναν λέγουν ψωμάν. [Σημείωση: Και παρ’ ημών κ' των αρχαίων επικρατεί ιδέα ότι πολλάκις οι θεοί υπό μορφών ξένου ή επαίτου κατέβαινον είς την γήν. Λέγουσι δ’ούν οι άλλοι μνηστήρες προς Αντίνουν αικίσαντα του ως επαίτην παρουσιάσαντα Οδυσσέα (Ομ. Οδυς. 484-487) "Ουλόμενε ει δη που τις επουράνιος θεός εστίν και τι θεοί ξένοισιν εοικότες αλλοδαποίσιν παντοίοι τελέθοντες, επιστρωφώσι πόληας ανθρώπων ύβριν τε και κυνομίαν εφορώντες" Βλ.Πολίτου Παραδόσεις αρ. 338 (εκαταγύριαξεν = απέπεμηξε δι’ ύβρεων, έγης = να έχης)