Ο κοdοιάννης ήθεα τόνε κάμει γαbρό η τσίχλα και τον επαράτησενε κ'ευτός ανέβαινε στο dέdρο κ'ήλεενε : Μωρή τσίχλα κονιδού, που δε με 'θελες γαbρό, που πατώ τη 'ής και τρίζει και το κλάδος και λυγίζει. Ευτό το λένε 'ιατί άμα ανεβαίνη ο κοdοιάννης στο dεdρό κουνιέται, είναι παλληκάρι και καλά. (κοdοιάνης= μικρόν πτηνόν)