Η φώκα

Η φώκα γυναίκα έτον και,με το να εκατήβεν τα’άγι Γεργί την ημέραν ‘νόγ γιαλόν να πλύνη τη μωρού ατς τα’εγκούνια εγένεντον φώκα και ερούξεν στην θάλασσαν και απ’ο πέσ’ατις κρεμάσκουνταν τ’εγκούνια για τα’εκείνους,που φορούν χαλεπά και περπεντούλια λώμματα,άμον εγκούνια. [Σημ. Εις την του μύθου γέννησιν αφορμήν έδωκεν πλήν της δεισιδαιμονίας και το του ζώου ανθρωπόμορφον και οι όντοθεν αυτού κρεμάμενοι,ως λέγουσι μαστοί (εγώ εν ξηρά ουκ είδον το ζώον)] Βλ.Πολίτου,Παραδόσεις αρ. 348 (εγκούνια=φασκιές, χαλεπά=παλαιά, περπεντούλια=κατερρακωμένα, εγκούνια=ενδύματα)