Η κουκουβάγια ήσαν γυναίκα.Ήτανε εννιά αδέρφια και μια μάννα και είχανε μια αδερφή και την παντρέψανε μακρυά στα ξένα και πέθαναν και τα εννιά κι’έμεινρ η μάννα μοναχή και πήγαινε στα μνήματα κι’έκλαιγε και τον Κώστα τον καταριόταν.’’Αναθεμά σε Κωσταντή,που πάντρεψες την Αρετή’’.Απο το πολύ τα’ανάθεμα σηκώθηκε λέει ο πεθαμμένος και πήγε και την εύρηκε την αδερφή του εκεί που τη είχε παντρεμμένη.Της λέει : ‘’Έλα να πάμε σπίτι μας γιατί θα πατρευτώ.Την πήγε ίσαμε εκεί που ήταν τα σίδερα (εν.το κιγκλίδωμα)ως το νεκροταφείο.Πάρα πέρα δεν έκανε να πάη.Της λέει :’’Τράβα κι’έρχομαι κι’εγώ.’’Τράβηξε εκείνη,έφτασε σπίτι της,βρήκε τη μάννα της και καθόταν χάμω.’’Τι έχεις,μάννα μου ; -Τα νάχω, Αρετή μου, που πέθανε ο Κωσταντής –Ο Κωσταντής πέθανε ; Εκείνος μ’έφερε με τάλογο κι’είπε τώρα έρχεται !’’Κι’αγκαλιαστήκανε και βάνουν ναι φωνή κι’οι δυό και γενήκανε κουκουβάγιες.