Ο άθρωπος μέσ' στο φεγγάρι

“Μιάβ βολά ήρκετο-ν ένας γέρος άθρωπος 'που το ρομάνι τσ' είχε το γάαρό του φορτωμένο χλαδιά. Το φεγγάρι-ν ήτο-ν ελίω-ν ημερώ τσ' εν ήφεντζε καλά να θωρή ο 'έροςνα πορπατή. Τότες εύρισε τσ' εσφατσέλλωσε το. Το φεγγάρι-ν ήρριξε τόκ κάτσουνά του τσ' ήσυρέ τον επάνω ετσά καθώς ευρίσκετο. Τσ' από τότε χωρίζει μέσ' στο φεγγάρι-ν ο 'έρος με το μαννάρι του που 'κόβγε σχίνο ή πεύκο στο ρομάνι-ν ο άθρωπος τσαι το φεγγάρι-ν εν ήφεντζε καλά τσαι το σφατσέλλωσε-ν ο 'έρος τσαι μονιμιάς τον ετραύηξεν απάνω με τόκ κάτσουνά του”.[κάτσουνας, ο = κάθε κεκαμμένος κλάδος δένδρου, συνήθως πεύκου, προς ανάρτησιν πραγμάτων εν τω οίκω. Εώ είναι εγκιστροειδής ράβδος].